Toen in januari 2015 de indicaties voor beschermd wonen bij de gemeenten kwam te liggen, werd Toine Kappert benaderd om in Deventer een blauwdruk beschermd wonen op te stellen. Hij was in zijn nopjes. “Want nu heb ik mede de mogelijkheid om veranderingen in gang te zetten”.
Ontwikkelmogelijkheden volgen
Toine Kappert begon als maatschappelijk werker, met een collega van het RIBW. Samen 16 uur in de week. “We doen de keukentafelgesprekken, en geven een indicatie af aan de gemeente. Het doel is om passende zorg te bieden. Daarvoor kijken we vanaf het begin naar de ontwikkelmogelijkheden van de klant.” En daarmee maakt het beschermd wonen in de regio Midden IJssel verschil met het verleden. Toine geeft een voorbeeld: “Voorheen konden mensen jarenlang in het beschermd wonen traject zitten, maar nu gaan we naar een jaar kijken of er ontwikkelingen op de doelstellingen zijn behaald, of dat de cliënt weer meer zelfredzaam is.”
Niet te weinig en niet te veel
Een ander voorbeeld gaat over de wachtlijsten en de toegang tot beschermd wonen. “Mensen konden voorheen op meerdere plekken op een wachtlijst staan. Daarmee maakten ze ogenschijnlijk meer kans, maar het aantal plekken werd er niet groter van.” Nu werken zesentwintig beschermd wonen instellingen in de regio Midden IJssel samen, met één centrale toegang. “Door de centrale toegang en slechts één wachtlijst hebben we overzicht. Dat is fijn voor de cliënt, en ook voor ons,” legt Toine uit. “Inzicht in de mogelijkheden van de cliënt, plus het overzicht over de plaatsen, daarmee kunnen we passende zorg voorstellen: niet te weinig en niet te veel.”
Winst voor de cliënt
Toine en zijn collega zijn ondertussen uitgebreid met een paar nieuwe collega’s. Bij elkaar zo’n honderd uur. “We hebben aandacht voor de cliënten; we het zien hun mogelijkheden en we bedenken vormen van zorg die daar op aansluiten. Dat levert zo veel op.” Toine is enthousiast. Korte trajecten en out of the box denken passen bij hem. De winst die hij bedoelt gaat over de passende zorg die vaak korter en goedkoper is. Maar vooral over de winst voor de cliënt. “De weg er naar toe is vaak best lang. Maar als er aan het eind een plek is die past, dan is dat toch een beetje thuiskomen!”
Containers buiten zetten
Nog een voorbeeld van veranderingen: In Deventer zijn inmiddels achtenveertig omklapwoningen. “Je woont beschermd, maar niet in een instellingswoning; gewoon in een straat en met de prikkels van het normale leven.” Toine somt ze op: “Containers buiten zetten, het gras maaien of het stoepje vegen. Als bewoner van de straat doe je gewoon mee.” Het ‘omklappen’ betekent dat de cliënt het huis zelf op naam krijgt, zodra dat kan. “Het inzetten van de veranderingen in de zorg is puzzelwerk. Maar als dat lukt, dan is iedereen daar blij mee!”
